برگردان فارسی گزارش سازمان ناظران حقوق بشر در مورد حکومت دیکتاتوری اسد توسط نامه شام

دهه برباد رفته – ده سال نخست قدرت بشار اسد (2000-2010)

تهران، 28 می 2014- نامه شام امروز ترجمه فارسی گزارش سازمان ناظران حقوق بشر با عنوان «دهه بربادر فته» را که پیشتر در 16 جولای 2013 به زبانهای عربی و انگلیسی توسط این سازمان تهیه شده بود، منتشر کرد.

این ترجمه، ترجمه ای غیر رسمی به شمار می آید.

ما بر این باوریم که در آستانه انتخابات مضحک پیش رو در 3 ژوئن در سوریه، افکار عمومی مردم ایران باید نگاهی دقیق به سالهای حکومت اسد بیندازند و سیستمی که ایران با تزریق حجم عظیمی از بودجه و سلاح در صدد حمایت از آن است را بشناسند.

نامه شام از همه فعالان درخواست می‌کند در روز دوم ژوئن در مقابل سفارتخانه ها و مراکز کنسولی ایران در سرتاسر جهان تجمع کرده و اعتراضی آرام را سازمان بدهند.

ما از دوستانمان و همه حامیان انقلاب سوریه می‌خواهیم درست یک روز قبل از این انتخابات مضحک، برای به مسخره گرفتن دیکتاتوری بشار اسد و اربابش، سردار قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس در سوریه در مقابل سفارتخانه های ایران تجمع کنند. بیشتر بخوانید:

http://bit.ly/1nUeFHw

سپاه قدس شاخه برون مرزی سپاه پاسداران است که حمایت و کنترل نیروهای اسد، حزب الله لبنان و شبه نظامیان عراقی در سوریه را بر عهده دارد. دلایل و شرایط کمپین انتخاباتی سردار سلیمانی برای ریاست جمهوری سوریه و همینطور سوابق و برنامه انتخاباتی وی در این لینک در دسترس است:

http://bit.ly/1hdq2M7

نکات اصلی گزارش:

– پس از آنکه بشار اسد به عنوان جانشین پدرش در ژوئیه 2000به مقام ریاست جمهوری رسید، بسیاری از مردم سوریه نسبت به بهبود وضعیت حقوق بشر در سوریه امیدوار بودند.ده سال بعد، امیدهای آغازین عقیم از آب درآمدند و سخنان اسد به هیچ وجه به اقدام عملی دولت برای تقویت امکان انتقاد، شفافیت یا دموکراسی نیانجامید.

– این گزارش مروری است بر وضعیت حقوق بشر در سوریه در پنج حوزه کلیدی و شاملراهکارهایی مشخص و ضروی است که رئیس جمهوری سوریه برای بهبود وضعیت حقوق بشر در سوریه باید بکار بندد.

– آیا اسد اصلاح طلبی راستین بوده که در آغاز حکومت نخبگان سیاسی محافظه کار که مایل به گشایش فضای سیاسی نبودند با او از در همکاری در نیامدند؟ اگر چنین بود، چرا او در سالهای بعد و پس از تثبیت قدرت و گماشتن مهره های خود در پست های کلیدی حکومت این اصلاحات را پی نگرفت؟ آیا سخنان اسد در مورد اصلاحات تنها حرکتی فرصت طلبانه در جهت کسب محبوبیت و حقانیت بود که از ابتدا بنا نبود تغییری واقعی را در پی داشته باشد؟

– این مبرهن است که یک دهه پس از رسیدن به قدرت، بشار اسد قدمهای موثر و لازم را برای بهبود وضعیت حقوق بشر در کشورش برنداشته است. او تلاش های خود را بر گشودن فصای اقتصادی متمرکز ساخته است، بدون آنکه به گسترش آزادی های عمومی و یا تأسیس نهادهای اجتماعیمسئول و پاسخ گوبپردازد.

– در نتیجه در حالیکه توریست ها در شهر دمشق می توانند در هتل های مجلل اقامت داشته باشند و در رستوران های پر زرق و برق غذا بخورند، مردم عادی در سوریه ممکن است صرفا به خاطر انتقاد از رئیس جمهورشان، به راه انداختن یک وبلاگ و یا اعتراض به سیاست های دولت به زندان بیافتند.

– شرایط ویژه تصویب شده در 1963 کماکان در جای خود باقی است و دولت همچنان با اختیارات ویژه این شرایط حکومت می کند.

– نهادهای امنیتی سوریه، المخابرات، که بسیاری از آن می هراسند، همچنان بدون داشتن حکم افراد را بازداشت می کند، اغلب هفته ها و گاه ماه ها از افشای مکان بازداشت شدگان سرباز می زند و در بیشتر موارد آنها را تحت شکنجه نیز قرار می دهد.

– دادگاه های ویژه همچون دادگاه عالی امنیت ملی (SSSC) ، که تحت قوانین ویژه برقرار می شوند، افراد را پس از محاکمه های ناعادلانه محکوم می کنند. سوریه همچنان در عمل دولتی تک حزبی است که حزب بعث قدرت واقعی را در آن در دست دارد.

– در22 سپتامبر 2001، یک سال پس از به قدرت رسیدن اسد، دولت سوریه قانون مطبوعات جدیدی را تصویب نمود (حکم شماره 2002/50)، که به دولت امکان کنترل نامحدود بر روزنامه ها، مجلات و سایر گاه نامه ها و عملا هر متن چاپی، از کتاب گرفته تا جزوات و پوسترها را می داد.

– علیرغم بیانیه ی بانوی اوّل سوریه، اسما اسد در ژانویه 2010که در آن وی مدعی شده بود دولت «قصد فراهم کردن فضای بیشتر برای فعالیّت جامعه مدنی را داشت»، سرویس های امنیتی سوریه همچنان از ثبت ارگان های مردم‌نهاد مستقل سر باز می زنند و هیچ یک از گروه های حقوق بشر سوری مجوز فعالیت نگرفته اند.¹

– اقلیّت کرد، که در حدود ده درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند، از حقوق اساسی خوداز جمله حق آموزش زبان کردی در مدارس و یا جشن گرفتن مناسبت های کردیمانند نوروز (سال نو کردی) محروم هستند.

– سرکوب کردها پس از تظاهرات گسترده – و در مواردی خشونت‌بارِ-کردهای سوریه که در مارس 2004 برای ابراز نارضایتی های فروخفته آنها در مناطق شمالی این کشور صورت گرفت افزایش یافت.

– از آن زمان تا کنون، نیروهای امنیتی– گاهی با خشونتی مرگبار-از تجمعات فرهنگی و سیاسی کردها جلوگیری کرده و تعدادی ازسران فعالان سیاسی کرد را تحت اتهاماتی چون «برانگیختن آشوب»یا «تضعیف روحیّه ملّی»به دادگاه های نظامی و یا به دادگاه عالی امنیت ملّی احضار و زندانی کرده‌اند.

– علیرغم وعده های مکرّر اسد، حدود 300،000کرد بدون ملّیت در انتظار دولت سوریه هستند تا با اعطای حق شهروندی آنها را از مخمصه‌ای که در آن هستند خلاص کند . اغلب این گروه متعلق به نسل اول یا نسل‌های بعدی کردهایی هستند که طیسرشماری ویژه‌ای در سال 1962توسط حکومت از تابعیت سوری خود محروم شده اند.

– وعده های اسد در موردتصویب قوانین جدید به منظور گسترش مشارکت جامعه در امور مدنی و سیاسی جامه ی عمل به خود نپوشید.

– مرور تاریخ سوریه،خبر ازسرکوب مداوم مخالفان در این کشور می‌دهدعلیرغم همه تغییرات منطقه‌ای و بین‌المللی کماکان ادامه دارد. حمله اسد به مخالفان در اوت 2001 و قبل از تهاجم ایالات متحده به عراق آغاز شد و در طول دهه پس از آن،بی‌آنکه روابط سوریه با جامعه بین الملل درشدت آن تاثیری داشته باشد ادامه یافت.

متن کامل گزارش دیده بان حقوق بشر به زبان انگلیسی: http://www.hrw.org/node/91580/section/2

متن کامل گزارش دیده بان حقوق بشر به زبان عربی: http://www.hrw.org/ar/reports/2010/07/16

ترجمه فارسی کل گزارش را می‌توانید اینجا بخوانید: http://bit.ly/1rgeTOV

•