همزمان با اعلام دولت سوریه در زمینه برگزاری انتخابات ریاستجمهوری در ژوئن ۲۰۱۴، روزنامه هافینگتونپست در مقالهای به طور خلاصه به این موضوع پرداخت که چرا این انتخابات «مضحکهای غمانگیز است که برای مردم محنتزده سوریه اجرا میشود». پنج دلیل اصلی که الین گوردت در مقاله روز ۲۱ آوریل خود بر میشمارد اینها هستند:
۱. چه کسی جرات میکند با اسد در این انتخابات رقابت کند؟
۲. چگونه میلیونها پناهجوی سوری امکان رای دادن خواهند داشت؟
۳. صندوقهای رای تنها در مناطق تحت کنترل رژیم سوریه وجود خواهند داشت
۴. آیا کسی برای رایدادن، ریسک کشتهشدن با انفجار یک بمب یا هر ماده منفجره دیگری را به جان خواهد خرید؟
۵. برگزاری انتخابات به احتمال بسیار امید بسیار کوچکی را که برای به نتیجه رسیدن مذاکرات صلح وجود دارد نابود خواهد کرد.
منبع:
هافینگتونپست
کارتون از کارتونیست سوری، موفق قات، وبسایت http://www.creativememory.org
نظر:
اینها نکاتی است که وقتی مقامات ایرانی -مانند حسن روحانی در سخنرانی بهمن سال گذشته اش (http://www.naameshaam.org/en/rohani-calls-for-free-and-democratic-elections-in-syria/) از «راهحل صلحآمیز» و «انتخابات آزاد و دموکراتیک» سخن میگویند باید به یاد داشت.
آیتالله خامنهای به شدت در تلاش است تا مردانش در سوریه برنده انتخابات شوند، همانطور که در «انتخابات دموکراتیک و عادلانه» برگزار شده در ایران -که او با کمک شورای نگهبان بر آن کنترل دارد- این اتفاق میافتد. اما بشار اسد دست کم از زمان آغاز انقلاب سوریه در مارس ۲۰۱۱ تمام مشروعیت خود را از دست داده است. در واقع ریاست جمهوری او هرگز از مشروعیت برخوردار نبوده است، بعد از مرگ حافظ اسد درسال ۲۰۰۰ قانون اساسی سوریه به سرعت تغییر داده شد تا بشار اسد بتواند تاج و تخت را به ارث ببرد. از آن زمان تاکنون هیچ انتخابات آزاد و دموکراتیکی در سوریه برگزار نشده است.