فعالان ایرانی به رهبران اپوزیسیون سوریه: چرا با ما سخن نمی‌گویید؟

گروهی از فعالان و شهروند-خبرنگاران ایرانی در سومین سالگرد انفلاب سوریه (۲۷ اسفند ۱۳۹۳) گرد هم آمده و در مورد وضعیت فعلی در این کشور و روش‌هایی که ایرانیان می‌توانند از آن حمایت کنند به گفتگو نشستند. در کنار تمام گفتگوها و نتایج حاصله، یکی از نتایج نامه سرگشاده زیر است که همه فعالان حاضر متفق‌القول بودند در موقعیت فعلی ارسال آن الزامی‌است.

نامه شام [۱]، به عنوان یکی از معدود رسانه‌های که بر خبررسانی در مورد انقلاب سوریه و نقش حکومت ایران در آن متمرکز است مسئولیت ترجمه، ارسال و انتشار این نامه را برعهده گرفت.

متن این نامه را در ذیل می‌خوانید:

دوستان عزیز در اپوزیسیون سوریه،

ما گروهی از فعالان مدنی و شهروند-خبرنگاران ایرانی هستیم که در سه سال گذشته با رنج و اندوه فراوان وقایع مربوط به انقلاب سوریه را دنبال کرده‌ایم. در این مقطع این نامه را به شما می‌نویسیم تا نارضایتی و ناامیدی خود از عدم وجود ارتباط و اطلاع‌رسانی به مردم ایران توسط اپوزیسیون سوریه را اعلام و از شما دعوت کنیم تا در استراتژی و تاکتیک سیاسی خود در زمینه بسیج جامعه جهانی در حمایت از مبارزه دشواری که برای سرنگونی حکومت جنایتکار سوریه از سر می‌گذرانید بازنگری کنید.

مشکل کجاست؟

این واقعیت که اپوزیسیون سوریه طی این سه سال هیچ اقدامی برای ارتباط و سخن‌گفتن با مردم ایران انجام نداده برای ما بسیار تعجب‌برانگیز است. دست کم هیچ یک از ما از انجام چنین تلاشی باخبر نیستیم و با توجه به ابعاد و شدت درگیری جمهوری اسلامی ایران در جنگ سوریه چنین خلائی بسیار عجیب و معنادار است. .

نتیجه این فقدان این است که بیشتر ایرانیان کمترین اطلاعی از آنچه در کشور سوریه رخ می‌دهد ندارند و اقلیتی از آنها نیز که اطلاعاتی دارند، اغلب «اخبار» خود را از رسانه‌های حکومتی دریافت می‌کنند به این معنا که صرفا مخاطب پروپاگاندای تولیدی حکومت های ایران و سوریه هستند. چطور می‌توان در چنین شرایطی از ایرانیان انتظار همدردی و یا حمایت از انقلاب سوریه را داشت؟

مثال‌ها:

برای اینکه توضیح بدهیم از چه سخن می‌گوییم:

– ما اخبار مربوط به برگزاری نشست‌ها و مراسم گوناگون توسط چهره‌های وابسته به اپوزیسیون و فعالان مدنی در کشورهای غربی را دیده و شنیده‌ایم، با این حال هرگز نشنیده‌ایم که هیچ سازمان یا گروه سوری سعی در برگزاری جلسات و یا مراسمی برای خطاب قرار دادن مردم ایران و یا اپوزیسیون ایرانی حاضر در همان کشور‌ها انجام داده‌باشد.

– بسیاری از وبسایت‌های مربوط به اپوزیسیون سوریه اطلاعات خود را به زبانهایی غیر از عربی نیز ارائه می‌کنند اما اغلب این زبانهای افزوده اروپایی هستند. هرچند ما دلایل عملی و تاریخی این اقدام را درک می‌کنیم، اما انتظار می‌رود دست‌کم بخشی از مدارک و اخبار موجود روی این وبسایت‌ها به زبانهایی مانند فارسی یا روسی -که به لحاظ امکان نقش‌آفرینی جوامع‌مربوطه اهمیت زیادی دارند- نیز ارائه شوند.

– در غالب اخبار و اطلاعات متعددی که توسط اپوزیسیون سوریه در مورد نقش ایران در جنگ این کشور منتشر می‌شود معمولا تمایزی میان حکومت، دولت و مردم ایران دیده‌ نمی‌شود. بسیاری از مردم ایران با حکومت کشورشان همدل نیستند و به دلایل متفاوتِ ملی یا بشردوستانه با اقدامات حکومت ایران در سوریه مخالفند.

چرا باید فکری کرد؟

ما در جایگاهی نیستیم -و قصد این را نیز نداریم- که برای شما در نحوه انجام فعالیت‌تان تعیین تکلیف کنیم، اما از نگاه ما این عدم ارتباط و تبادل اطلاعات با مردم ایران -کشوری که یکی از بزرگترین بازیگران در بحران سوریه به شمار می‌آيد به لحاظ تاکتیکی و استراتژیک اشتباهی بزرگ به نظر می‌آید.

به لحاظ استراتژیک به نظر می‌رسد اپوزیسیون سوریه بیش از هر چیز بر روی سیاست در ابعاد کلان و گفتگوهای بین‌المللی متمرکز است و توجه چندانی به اهمیت بسیج مردم و جلب حمایت جامعه مدنی در سرتاسر جهان ندارد. این موضوع برای انقلابی چنین مردمی عجیب و تناقض‌آمیز است.

به عنوان مثال، اخیرا در اخبار شنیدیم که معاذ‌ الخطیب، از چهره‌های اپوزیسیون سوریه در برلین با تعدادی از نمایندگان حکومت ایران دیدار و گفتگو کرده‌است. گذشته از این که آیا هیچ کس خواهد توانست جمهوری‌اسلامی ایران را مجاب کند سیاست خود در قبال سوریه را تغییر دهد یا نه، ما مایلیم ببینیم که اپوزیسیون سوریه با مخالفان مدنی ایرانی، فعالان و اپوزیسیون این کشور نیز ارتباط برقرار کرده تا از این ارتباط و حمایت این گروه‌ها بهره‌مند شود.

مقصود ما در یک کلام این است که:‌همانطور که شما تاکید می‌کنید، این انقلابی مردمی است نه یک «بحران دیپلماتیک».

به لحاظ تاکتیکی، اکنون دیگر همه می‌دانند که حکومت سوریه عملا تنها با حمایت حکومت ایران است که توانسته سه سال بر سر کار بماند- خصوصا از اواسط سال میلادی گذشته که حزب‌الله لبنان به صورت رسمی وارد جنگ سوریه شد. در واقع به جای آنکه نیروهای حکومت سوریه با استفاده از حمایت حزب‌الله لبنان و شبه‌نظامیان عراقی -که ایران سازماندهی و تامین می‌کند- با مخالفان بجنگند، تا آنجا که ما دریافته‌ایم در جبهه‌های اصلی نبرد در واقع نیروهای حزب‌الله و شبه‌نظامیان اعزامی از عراق مستقلا و با حمایت و هدایت سپاه‌پاسداران مشغول جنگیدند. حکومت سوریه بدون حمایت مستقیم ایران حتی ۲۴ ساعت هم دوام نخواهد آورد و هزینه سنگین تمامی این حمایت‌ها بر عهده شهروندان عادی ایرانی است.

در نتیجه اگر می‌خواهید که این شاهرگ حیاتی حکومت اسد را ضعیف یا قطع کنید باید تلاش بیشتری برای اطلاع‌رسانی به مردم ایران در مورد نقش حکومت این کشور در بحران سوریه به خرج بدهید. چنین امری نه تنها مانع از دخالت حکومت ایران در اوضاع داخلی سوریه خواهد شد، بلکه برای مردم ایران که به خاطر سیاست‌های خارجی حکومت به لحاظ اقتصادی و معیشتی به شدت تحت فشار هستند نیز مفید خواهد بود.

پیشنهادات عملی:

هدف ما از نگارش این نامه یاری‌رسانی و حمایت از انقلاب سوریه است. در نتیجه پیشنهادات خود را در این نامه ارائه می‌کنیم و امیدواریم شما از آنها استفاده کنید.

– در رسانه‌های خود اخبار و اطلاعات را به زبان فارسی نیز ارائه کنید تا ما ایرانیان نه تنها روایت رسانه‌های حکومتی سوریه و ایران، که روایت شما را نیز از آنچه در سوریه می‌گذرد بشنویم و ببینیم. ایده‌آل‌ترین حالت این خواهد بود که به وبسایت‌های خود بخش فارسی نیز اضافه کنید، اگر نه دست کم اخبار و اطلاعات بنیادی را در محدوده‌های زمانی مشخص به فارسی نیز ارائه کنید.

– بخشی از بودجه رسانه‌ای خود را صرف ارائه اطلاعات به زبان فارسی کنید زیرا داشتن چنین بخشی بسیار مهم است. اخیرا دریافتیم که ائتلاف ملی اپوزیسیون سوریه طرحی جدید («خلاقیتتان را آزاد کنید» یا ‘Unleash Your Creativity’) به راه انداخته است تا از فعالیت‌های حرفه‌ای رسانه‌ای حامی انقلاب سوریه پشتیبانی کند. ثمربخش خواهد بود اگر بخشی از این بودجه صرف رسانه‌های فارسی زبانی که برای مخاطبان ایرانی منتشر می‌شوند صرف شود.

– جنگ سوریه،‌ مسئله ما مردم ایران نیز هست، نه تنها به دلایل اخلاقی و سیاسی بلکه به دلایل مادی و ملی. زیرا در آن نیروهای ایرانی سپاه پاسداران ایران در جنگی غیرعادلانه که حتی جنگ آنها نیز نیست در سوریه کشته می‌شوند؛ هزینه‌های اقتصادی مداخله ایران در سوریه تاثیری جدی بر وضعیت اقتصادی شهروندان عادی در ایران دارد و هزینه‌های سیاسی و حقوقی مداخله حکومت ایران در سوریه نیز بر گردن کشور ایران به مثابه یک کل خواهد افتاد … مردم ایران باید از شما بشنوند که سوریه درحال تبدیل به «ویتنامِ ایران» است و نیروهای سپاه‌پاسداران، حزب‌الله لبنان و شبه‌نظامیان عراقی پیش از آنکه کار از کار بگذرد باید از این کشور خارج شوند.

– لطفا از به کارگیری ادبیات فرقه‌گرایانه و فرقه‌گرایانه کردن سیاست پرهیز‌ کنید. جنگ سوریه جنگی‌ است سیاسی، نه مذهبی. مردم ایران باید از شما بشنوند که انقلاب سوریه انقلاب مشتی اسلامگرای افراطی نیست که از شیعیان و ایرانیان بیزارند، آنها باید از شما بشنوند که مسئله شما با حکومت ایران است و نه ایرانیان یا شیعیان.

امیدورایم این پیشنهادات را به گفتگو بگذارید و آنها را مبنای عمل قرار دهید.

با احترام و همبستگی

نامه شام

۲۳ آوریل ۲۰۱۴

پانویس:

[۱] نامه شام گروهی است متشکل از شهروند-خبرنگاران و فعالان ایرانی که در حال حاظر به دلایل امنیتی ترجیح می‌دهند ناشناس بمانند، با این حال ما دوستان و اعضایی داریم که در اروپا امکان سخن گفتن به نمایندگی از ما را داشته باشند بی‌آنکه خود به خطر بیافتند. اگر مایل به گفتگو با آنها هستنید می‌توانید از طریق این ایمیل با ما تماس بگیرید:‌ [email protected]

برای اطلاعات بیشتر درباره نامه شام لطفا به وبسایت ما به آدرس www.naameshaam.org و یا صفحه ما در فیس‌بوک به آدرس https://www.facebook.com/pages/Naame-Shaam/438772749584524 مراجعه کنید.

•