در اوایل این ماه، روزنامه نگار شناخته شده، سیمور هرش، مقالهای طولانی تحت عنوان “سارین از جانب کیست؟”، در ٬London Review of Books٬ در مورد حمله شیمیایی غوطه که در ماه اوت در نزدیکی دمشق اتفاق افتاد، به چاپ رساند. (http://www.lrb.co.uk/v35/n24/seymour-m-hersh/whose-sarin). هرش مدعی است که دولت اوباما “اطلاعات مربوط به استفاده از سلاحهای شیمیایی در سوریه را برای توجیه حمله علیه بشار اسد، بسیار زیرکانه و به نفع خود منتشر کرد”. و اینکه گروه مسلح جبهه النصرت “مجهز به ماشین آلات ساخت سارین و قادر به تولید انبوه آن بود”. این مقاله توسط سوریه و متحدانش به عنوان “شاهدی دیگر” استفاده شده است. آنها مدعی هستند که کشتار غوطه توسط اپوزیسیونهای سوری صورت گرفته است و نه حکومت سوریه (در حدود ۱۴۰۰ نفر در این حمله کشته شدند). بنابراین ما بر آن شدیم که توجه خوانندگانمان را به آنچه دیگر ناظران و تحلیلگران در مورد ادعای هرش میگویند، جلب کنیم. چند نکته حائز اهمیت: – هرش معمولا جُستارهایش را در مجلات معتبری چون New Yorker magazine و یا Washington Post منتشر میکند که قاعدتا این مقاله نیز میبایست در آنها چاپ میشد. اما مقاله در ٬London Review of Books٬ به چاپ رسید که پاتوق نوشتاری نظریه پردازان ضد امپریالیست با چاشنی تئوری توطئه است. هرش در مصاحبهای در ٬٬اینک دموکراسی!٬٬ با امی گودمن اشاره کرد که مجری ویراستاری مقاله آخر، مارتی بارون، که هرش او را ٬٬یک ویراستار خوب و منطقی٬٬ توصیف میکند، در ایمیلی برای او چنین نوشت: ٬٬اطلاعات این مقاله با استاندارد های مجله Washington Post منافات دارد. ٬٬(http://www.democracynow.org/2013/12/9/seymour_hersh_obama_cherry_picked_intelligence)
– نمی توان گفت منابع مورد استفاده هرش کاملا معتبرند. عبارت “مقام ارشد سابق اطلاعات” که در مقاله آمده است، احتمالا-بر اساس اطلاعات داده شده- کسی جز اف.میشل مالوف، کارمند کارآزموده و جنجال برانگیزدولت بوش، نیست. معاون اسبق ستاد مشترک ارتش آمریکا در سال ۲۰۰۳ اجازه ی دسترسی به اطلاعات سری خود را از دست داد اما در تلاش برای یافتن ارتباط بین صدام حسین، دیکتاتور اسبق عراقی، و القاعده در مقدمه چینی برای جنگ عراق، نقش کلیدی ایفا کرد. مهمتر اینکه مالوف هم بنا به گزارشها، از طریق یک تاجر خطرناک لبنانی-آمریکایی به نام عماد حاجی، به عنوان٬٬کانال ارتباطات” میان سوریه و وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا، در ارتباط بوده است. informationclearinghouse.info/article5165.htm
مدعیات مالوف در مورد تأیید توانایی جبهه النصرت و القاعده درتولید و استفاده از سارین توسط آمریکا، بسیار شبیه به گفتههای هرش بود.http://rt.com/op-edge/syria-rebels-have-sarin-980/http://www.presstv.com/detail/2013/03/15/293757/alnusra-waiting-for-eu-assist-in-syria/
هرش دقیقا همان کاری را میکند که دولت آمریکا را به انجام آن متهم کرده است. گلچین کردن شواهد برای حمایت از یک دعوی سیاسی یا ایدئولوژیکی. برای مثال پروفسور تئودور پوستول، متخصص موشک، گزارش سازمان ملل درباره حمله شیمیایی را به غلط ارائه داد. او ادعا کرد بازرسان سازمان ملل تنها یک موشک را یافته و مورد بررسی قرار دادهاند -در حالی که در حقیقت دو فروند پیدا کرده اند- و این موشک “با مشخصات موشکی مشابه اما کوچکتر در انبار مهمات سوریه، مطابقت نمیکند” و حداکثر برد موشک دو کیلومتر بود که نشان میدهد ” مهمات دستسازی بودند که به احتمال زیاد به صورت محلی ساخته شده” و تنها میتواند از منطقه شورشیان پرتاب شده باشد. الیوت هیگینز نویسنده وبلاگ Brown Moses، که به طور گستردهای به عنوان کارشناس در زمینه استفاده حکومت اسد از سلاح شناخته شده است، مفصلا به این سوال پرداخته و نتیجه گیری کرده است که دو موشک یافت شده توسط بازرسین سازمان ملل موشکهای توپخانهای ۱۴۰ میلی متری m14 شوروی بودهاند که تنها در دست نیرو های رژیم سوریه بودهاند و همچنین موشک ٬ولکانو٬ که توسط واحدهای طرفدار رژیم استفاده میشده است. همچنین نگاه کنید به:
http://brown-moses.blogspot.ae/2013/09/who-was-responsible-for-august-21st.html و http://brown-moses.blogspot.fr/2013/11/new-key-evidence-in-understanding.html.https://www.youtube.com/watch?v=eklJbS4Iv7I
پرسش ما این است: چگونه دولت ایران از حکومتی که از سلاحهای شیمیایی علیه غیر نظامیان استفاده میکند، همچنان حمایت میکند؟ آیا این همدستی در جنایت نیست؟ پاسخهای دیگری به مقاله هرش:
– Eliot Higgins, “Sy Hersh’s Chemical Misfire”, Foreign Policy, 9 December 2013, http://www.foreignpolicy.com/articles/2013/12/09/sy_hershs_chemical_misfire#sthash.bMCue1XH.APmouRPS.dpbs
– Dan Kaszeta, “Why Seymour Hersh has it wrong this time”, Now, 10 December 2013, https://now.mmedia.me/lb/en/commentaryanalysis/524969-524969-why-seymour-hersh-has-it-wrong-this-time
– Joanna Paraszczuk and Scott Lucas, “Syria Special: Chemical Weapons Conspiracy That Wasn’t — Hersh’s ‘Exclusive’ Dissected”, EA WorldView, http://eaworldview.com/2013/12/syria-special-chemical-weapons-conspiracy-wasnt-seymour-hershs-exclusive-dissected/
مقالات مهم دیگری در مورد حمله شیمیایی غوطه:
– Adam Entous, Nour Malas and Rima Abushakra, published in the Wall Street Journal on 22 November 2013:
http://online.wsj.com/news/articles/SB10001424052702303914304579194203188283242
– گزارش سازمان ملل از حمله شیمیایی غوطه:
http://www.scribd.com/doc/168606795/U-N-Report-on-Chemical-Attack-in-Syria
گزارش شبکه سوری حقوق بشر از دیگر حملات شیمیایی حکومت سوریه:
http://www.syrianhr.org/reports/syrian-network-for-human-rights-report-24-07-2013-10.pdf
برای شرح جزئیات پیرامون حمله شیمیایی غوطه، تحلیل و بررسی دقیق نفيز مصدق أحمد را ببینید:
Special Report | Syria: Deciphering the Propaganda War over the Ghouta Massacre